ببین… راستشو بخوای آدم با معرفت هنوزم پیدا میشه، ولی کم شده. یعنی چی؟ یعنی الان دیگه دوره زمونه عوض شده، هر کی توی فکر خودش و جیب خودش و حال خودش افتاده. مردم یا سرشون گرمه یا دلشون پره، یا اینکه از بس ضربه خوردن دیگه حوصله معرفت نشون دادن ندارن.
ولی! اینو بدون، اگه خوب نگاه کنی، اگه آدم شناس باشی، هنوز گوشه کنار آدمایی پیدا می‌شن که مرد و مردونه پای رفیقشون می‌مونن، حرفشون حرفِ، هواتو دارن، حتی اگه خودشون هیچی نداشته باشن. این جور آدم‌ها شاید زیاد پُز ندن، زیاد نشون ندن، اما وقتی لازم باشه، می‌فهمی که چه گوهر کمیابی هستن.
یه چیزی هم بگم: معرفت فقط تو رفاقت و کمک کردن نیست، تو کوچک‌ترین کاراست — یه وقتایی با یه نگاه، یه دلجویی ساده، یه پشتیبانی بی‌سر و صدا، می‌فهمی طرف معرفت داره. پس اگه یکی رو پیدا کردی که معرفت نشون داد، قدرشو بدون، چون این روزا پیدا کردنشون مثه پیدا کردن سوزن تو کاهه!
