دارم می‌رم پابوس امام رضا دل که هوایی بشه، دیگه کاری از دست آدم برنمیاد. یه نگاهی کرد، دل ما رو هم با خودش کشوند تا مشهد... تا حرم، تا همون جایی که وقتی پاتو می‌ذاری تو صحن، انگار کل دنیا رو فراموش می‌کنی. می‌رم تا یه دل سیر نگاهش کنم، باهاش درد دل کنم، بگم مشتی! دلم گرفته، خستم... اما وقتی اینجایی، انگار همه چی درست میشه.

ادامه مطلب